Najwyższa Izba Kontroli zweryfikowała pracę gmin m.in. pod względem sposobu postępowania z drewnem pozyskanym w procesie wycinki.
Jak się okazuje gminy tracą bardzo duże pieniądze z powodu nieodpowiedniego gospodarowania drewnem usuwanym na ich obszarze. Takie drewno w ogóle nie podlega szacowaniu. Przyczyną jest przede wszystkim przekonanie pracowników odpowiedzialnych za realizację inwestycji o tym, że pozyskiwany surowiec nie ma żadnej wartości. Często dochodzi do sytuacji sprzedaży drewna za grosze, oddawania go jako darowizny np. w zamian za przeprowadzenie wycinki lub nawet traktowanie jako odpad.
Drewno jest surowcem wartościowym i przede wszystkim zbywalnym. Gminy mogą więc uzyskać bardzo wysokie dochody z jego sprzedaży. Ważne, aby procesem szacowania zajmowała się osoba wykwalifikowana. Umiejętności odpowiedniego określania jakości surowca oraz klasyfikowania go zgodnie z obowiązującymi normami prawnymi można uzyskać podczas „Kursu brakarskiego drewna okrągłego z III klasą brakarską”. Kiedy najbliższa edycja kursu?
